Dlaczego frank oszalał?
Ostatnie dni dla kredytobiorców frankowych musiały być trudne. Nie zawsze waluta drożeje po 1% dziennie. Tym bardziej że przekłada się to proporcjonalnie na raty kredytów.
Frank szuka dna
W środę miała miejsce pozornie nieistotna konferencja prasowa prezesa Szwajcarskiego Narodowego Banku. Pan Jordan powiedział jednak znacznie więcej, niż oczekiwano. W rezultacie rynki gwałtownie zaczęły kupować franka. W ciągu dwóch dni za 1 euro płacono nie 1,05 franka a zaledwie 1,025 franka. Co takiego padło w tym wystąpieniu? Analitycy wskazują na fragment o gotowości do działań, gdyby doszło do wzrostu inflacji. Musimy pamiętać, że w Szwajcarii inflacja też wzrasta, jednak znacznie wolniej niż w innych krajach. W kwietniu z 2,4% na 2,5%. Dlaczego to wystąpienie miało takie konsekwencje? Analitycy są zgodni, że nie dojdzie do podwyżek stóp procentowych, za to możliwe są interwencje. W wyniku takich interwencji bank musiałby sprzedawać rezerwy walutowe, by ściągać kapitał z rynku. To z kolei gwałtownie umacniałoby franka. Brzmi jak odległy problem, ale w te same dwa dni frank podrożał 10 groszy względem złotego, a to czyni ten problem już bardzo bliskim.
Chiny nie zmieniają stóp procentowych
Dane z Chin traktowane są z pewnym przymrużeniem oka. Ma to swoje powody. Jednak kraj ten nie załapał się na popularny ostatnio na świecie problem inflacji. Tutaj programy państwowe nie zalały gospodarki pieniędzmi. Z drugiej strony chłodzenie gospodarki bardzo ścisłymi lockdownami również zrobiło swoje. Nie może zatem dziwić, że stopy procentowe pozostają na poziomie 3,7% i nie są zmieniane. Trzeba też pamiętać, że kraj ten nie przeszedł przez szaleństwo kredytów przy bliskich zera stopach procentowych, co też nie jest bez znaczenia. W rezultacie fakt, że inflacja ledwo przekracza dwa procent, nie jest aż tak mało wiarygodny.
Bezrobocie za oceanem
Liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych jest najwyższa od dwóch miesięcy w tym tygodniu. Należy jednak pamiętać, że jest to i tak poziom, który przed pandemią uchodziłby za niski. 218 tysięcy, to owszem nie jest żadna rewelacja, ale to po prostu dobry wynik. Szczególnie po tylu tygodniach lepszych rezultatów. Rynki wykorzystały jednak między innymi tę sytuację, by zrealizować część zysków na ostatnich umocnieniach dolara. W rezultacie po raz pierwszy od dwóch tygodni dolar przekroczył barierę 1,06 dolara za euro. Od razu przełożyło się to na kurs względem złotego. Dolar kosztuje teraz 4,38 zł i brakuje mu raptem grosza, by być najtańszym w maju.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
Frank szuka dna
W środę miała miejsce pozornie nieistotna konferencja prasowa prezesa Szwajcarskiego Narodowego Banku. Pan Jordan powiedział jednak znacznie więcej, niż oczekiwano. W rezultacie rynki gwałtownie zaczęły kupować franka. W ciągu dwóch dni za 1 euro płacono nie 1,05 franka a zaledwie 1,025 franka. Co takiego padło w tym wystąpieniu? Analitycy wskazują na fragment o gotowości do działań, gdyby doszło do wzrostu inflacji. Musimy pamiętać, że w Szwajcarii inflacja też wzrasta, jednak znacznie wolniej niż w innych krajach. W kwietniu z 2,4% na 2,5%. Dlaczego to wystąpienie miało takie konsekwencje? Analitycy są zgodni, że nie dojdzie do podwyżek stóp procentowych, za to możliwe są interwencje. W wyniku takich interwencji bank musiałby sprzedawać rezerwy walutowe, by ściągać kapitał z rynku. To z kolei gwałtownie umacniałoby franka. Brzmi jak odległy problem, ale w te same dwa dni frank podrożał 10 groszy względem złotego, a to czyni ten problem już bardzo bliskim.
Chiny nie zmieniają stóp procentowych
Dane z Chin traktowane są z pewnym przymrużeniem oka. Ma to swoje powody. Jednak kraj ten nie załapał się na popularny ostatnio na świecie problem inflacji. Tutaj programy państwowe nie zalały gospodarki pieniędzmi. Z drugiej strony chłodzenie gospodarki bardzo ścisłymi lockdownami również zrobiło swoje. Nie może zatem dziwić, że stopy procentowe pozostają na poziomie 3,7% i nie są zmieniane. Trzeba też pamiętać, że kraj ten nie przeszedł przez szaleństwo kredytów przy bliskich zera stopach procentowych, co też nie jest bez znaczenia. W rezultacie fakt, że inflacja ledwo przekracza dwa procent, nie jest aż tak mało wiarygodny.
Bezrobocie za oceanem
Liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych jest najwyższa od dwóch miesięcy w tym tygodniu. Należy jednak pamiętać, że jest to i tak poziom, który przed pandemią uchodziłby za niski. 218 tysięcy, to owszem nie jest żadna rewelacja, ale to po prostu dobry wynik. Szczególnie po tylu tygodniach lepszych rezultatów. Rynki wykorzystały jednak między innymi tę sytuację, by zrealizować część zysków na ostatnich umocnieniach dolara. W rezultacie po raz pierwszy od dwóch tygodni dolar przekroczył barierę 1,06 dolara za euro. Od razu przełożyło się to na kurs względem złotego. Dolar kosztuje teraz 4,38 zł i brakuje mu raptem grosza, by być najtańszym w maju.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
Disclaimer
The information and publications are not meant to be, and do not constitute, financial, investment, trading, or other types of advice or recommendations supplied or endorsed by TradingView. Read more in the Terms of Use.